Cennetin Kapısından Dönmek...

Bendim kaderine mahkûm olan.
O umarsız gözlerinde,
çocuksu yanlarına getirmiştim cenneti.
Yok oluşum değil.
Tekmelediğin kapıların sahibi,
suskun toprak rengi yağmurlarım,
sabırlı aşka inancım.
Ağlamaklı yüreğimin sesinde,
şehrimin ücra köşesinde mezarın.
Bendim kendine mahkûm olan.
O umarsız bekleyişinde,
çocuksu yanlarına getirmiştim cenneti.
Terk edilen aşkın kendisi aslında.
Cennetin kapısından dönüşün,
kalbinde güzel bir süveyda artık.