Çaresızlerın umut kapısı Şiiri - Me Sakin

yolunu gözlerken,
Arafta gidip gelirken
artık yoksun…

Bir adımım umut,
bir adımım ateş misali;
gelgitlerin içinde savrulurken
yine seni düşünürüm.

Dünya yar olmamış ki kimseye,
bahtsızlığını acı gösterir.
Burası değil… asıl yerimiz,
çaresizlerin umut kapısı;
Tûbâ ağacının gölgesinde serinlemek.

Dualarımın dumanı göğe yükselirken
kalbimde hep adını fısıldar.
Pervane misali dönüp durmam
senin hasretindendir.
Göğün kapıları bir gün sessizce açılırsa,
adımlarım sana yönelir.

Bazen korkarım:
“Umutlarımız boşa gider mi?” diye.
Ya cennette bile görünmezsen?
Ya kavuşma, göğün bile taşıyamadığı
bir sırsa?

Her ışıkta gölgeni,
her bulutta izini ararım.
Belki bir melek kanadının gölgesinde
saklanmışsındır…
Bildiğim tek şey:
Cennet, senin gözlerinde saklıdır.

mesakin-03/12/2025