Cennetim Nerde? Şiiri - Cihat Şahin

Ruhumu yakıyor hasretin harı
Faniler şifamın olmaz medarı!
Tiryaktan azade, şu dünya dar’ı
Söylesin bilenler dermanım nerde?

Her neyi seversem; olur kalbe nar
Fenaya muhabbet, ettirir zarar
Bir hazzın altında; binle elem var
Ararım elemsiz lezzetim nerde

Bilirim ruhuma ihtiyaç sürur
Bulamam o, nesne nerede durur?
Hep hayıf lütfetti(!) fakire mürur!
Dağ oldu, gam ile kederim serde.

Yar sanıp sevdiğim, açtı hep yara
Âlemin içinde; kıldı maskara
Atimi, yüzümü; etti kapkara
Hakiki yarime, yar oldu perde.

Kedersiz sevinçler, oldu özlemim!
Netice vermedi, onca gözlemim
Gam-ı deryada, battı haz gemim
Sahilim uzakta, kaptanım nerde?

Gönlüme koyduğum, çeldi içimi
Yöneltti yabana, sevda göçümü
İtiraf eylesem Hakka suçumu
Şifasaz bir ilaç, gönderse derde!

Basiret gözlüğü elzem gözüme
Tahkiki iman lazım özüme
Hikmet-i hakikat gerek sözüme
Ararım durmadan, bahirde, berde!

Küfürmüş kalplere, tohum-u zakkum
Olmasın ebeden, zerresi hakkım
Azaplı ne varsa; bilin ki yok’um!
Ölmeden önceki, cennetim nerde?

Tubayı cennetmiş, kalplere iman
Kim ona malikse, bulurmuş eman
Diyorlar; mahrumun halleri yaman!
Bahşetsin yaradan, arayan ferde.

Cihat ŞAHİN
31.08.2010-İZMİR