Cennetim Şiiri - Ümit Turhan

Cehennemdir bu dünya, yoksan yanımda;
Huzursuzum, eksiğim sen olmayınca.
Bir anahtar yok ki öte dünyada;
Cennetim, ayağının altında, annem.

Sen varsan çiçek açar bahçem de benim;
Ayaz vurur gönlümü sen olmayınca.
Her insanda bir kusur bulurum amma,
Bahçemin dikensiz gülüsün, annem.

Affedersin bin kere bin yanlışımı;
Nazım geçmez ellere sen olmayınca.
Anlarsın, bilirsin içimden ağlayışımı;
Kalbimin de gözyaşını silersin, annem.

Şeytanların arasında meleksin bana;
Karanlığın içindeyim sen olmayınca.
Yiter, kaybolurdum ben çoktan amma,
Dünyamı aydınlatan ferimsin, annem.

Nereye gidersen beni de götür;
Kırılır kanadım sen olmayınca.
Zaten dertliyim, bilirsin amma
Yokluğun derdime dert katar, annem.

Bu bedende taşıyorsam bu canı,
Zannetme yaşarım sen olmayınca.
Bedenim belki gezinir amma
Ruhum senle girer mezara, annem.