Bir rüyada mıydım yoksa gerçek miydi
mutluluk boy boydu o bahçede
emek emek sevgi sevgi sabır sabır
bambaşka bir dünya yaratılmış
yılların imbiklerinden süzülüp gelen
derinlerinde gözyaşı direnç inanç
amansız bir mücadele ve vazgeçmeme
denizler kıtalar ardında da olsa
birbirine gönülden dolanmış iki sarmaşık
güller renk renk içiçe geçmiş
iki ayrı bedende tek yürek
gerçek acıyı bilerek
avuçları kanayarak
dikenleri gül eylemiş gülerek
öylesine içten sıcak yumuşak
günışığınca doğal gönül dostu
iki güzel gerçek insan
o dünyayı ayakta tutan
sonsuzluğa ışık yayan
içimde duydum onları
satıralarını okuyarak
yorgun ruhumu avuçlarına bırakarak
güldüm gözlerimden yaş gelinceye dek
otlar böcekler ağaçlar toprak
kocaman bir bütünün parçalarıydı
rüzgar güneş okşadı öptü ısıttı tenimi
köpük köpük dalga dalgaydı Karadeniz
binyılların öykülerini anlattı durmaksızın
kollarında uyumak istediğim deniz annemdi o benim
sezdi yüreğim yazdı hücrelerine çağların masallarını
bir gün karışınca yıldız tozlarına
kendi dilimce söylemek için
dünya içinde bambaşka bir dünya
huzurdu başımı özlemle omuzuna yasladığım
tüm renkleriyle içimde sımsıcak sakladığım
suskun gücünü yaşam savaşımıma kattığım
anlatımsız bir tutkuyla denize bakarak
ilaç be bu diyordu arkadaşım
evet yaşam ilacı diye mırıldanıyordum
bir düş müydü tadına doyamadığım
şimdi uzaklarda kalan hiç unutamayacağım
ve kendi cennetimi avuçlarıma yazdığım
umutlarım daha bir yeşil daha bir mavi
ufuk çizgisi gökkuşaklı hedefe kilitlendiğim
biliyorum asla bir ütopya değil o bahçe
cenneti yaşadım cehennemlerin öte yakasında
22.07.2006
Kayıt Tarihi : 14.9.2007 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçen yıl 18 Martta annemi yitirmiştim.İkisi de arkadaşım olan Hamiyet ve Özkan.Beni Şileye,ailelerinin yanına çağırdılar,biraz kalmam,kendimi toparlamam için.Gittim.Ev ve bahçe,olduğu gibi Karadenize bakıyordu.Kendimi,sımsıcak-tam bir aile atmosferinde buldum.O doğa ve ortam,ruhuma öyle iyi gelmişti ki...Yaşam öykülerini dinledim Emel hanımdan.Ve onlara,bu şiiri yazdım.
![Nilgün Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/14/cenneti-yasadim-cehennemlerin-ote-yakasinda-emel-hanim-ve-esi-hayati-beye.jpg)
Yüreğinizi ve kalemininzi kutlarım dost yürek..
Sevgi ve Saygılarımla..
İşte şair bu. Olaylardan, dinlediklerinden, okuduklarından etkilenip, kaleme dökebilen. Şairin şiir yazması için yaşaması şart değil.
Şiir ve sanat adına teşekkürler... 10
iki ayrı bedende tek yürek
gerçek acıyı bilerek
avuçları kanayarak
dikenleri gül eylemiş gülerek
böylesine içten sıcak yumuşak
günışığınca doğal gönül dostu
iki güzel gerçek insan
İki altın kalpli dosta da böyle teşekkür edilir.
Gözlerinizden ışık, kaleminizden mürekkep, artsın, eksilmesin.
Saygılar..
TÜM YORUMLAR (11)