Hep! tutkulara yenik düşer can yakıcı sabırlarım.
Şölen heyecanları yaşar senli sırlarım.
Ya! Bende; ebedi demirleyecek harika kalbin.
Ya da! Meçhule koşar gibi olacak, benden gidişin.
Asırlık yorgun dünyada, ilk ayrılık hikayesi değiliz.
Kim bilir! ne bedenler çürüdü bu yolda?
Hangi yüreklerde kapanmaz yaralar açtı!
Geçmeyen, dinmeyen, inleten, bu derin iz.
Sözlerimin sıcaklığı ayağının prangası olur mu bilmem?
Gözlerimin çocuk bakışlarında soluklanır mısın? mesela!
Kalbimin tik taklarında ilahi senfoni tadı bulsan!
Ve daima; dönsen bana hummalar içinde, soluk soluğa.
Kolayı her kez sever, kaçarken bahaneler icat eder.
Sen kaçma bende sevdiğim, yüreğim ölümü seçer.
Huzur! Yaşanmışlıkları sukunetle ruha emmek demektir.
Sen bana huzuru sunsan! Ruhum cennete erecektir.
07/02/2009
Alev YavuzKayıt Tarihi : 7.2.2009 19:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/07/cenneti-verebilirsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!