Cennete Üç Mil Şiiri - Zeynep Ergün

Yağmalanmış kentin gri dumanlarıydı
Gözlerimden damlayan..
Yenilmişliğin resmini çiziyordum sana,
Kan damlıyordu fırçadan..

Kayıp gidiyordu şefkatli dokunuşların,
Parmak uçlarımdan..

Siyah görüyordu, mavi bakan gözlerim..
Yangından arta kalan odamda,
Kül kokuyordu hayalin..

Dört mevsim ayrılıktı,
Dört mevsim yalnızlık..

Yenilmiş askerlerdik,
Kaybedenlerin kentinde..
Alıyorlar ışığı,
Karanlık yakışıyormuş yüzümüze..

Ağlıyorduk,
Islatmadan gözlerimizi..
İçimize içimize..

Gözden uzak ölüyordum
Sana yakın mesafede..

Savrulsun küllerim
Sana geleceğim
Cennet üç mil öte de..