Masum bir güz gününün sabahında
Tan yerinin titrek pembe ışıklarıyla
Usulca aralarken perdesini güneş
Soluyordu kırların rengarenk çiçekleri
Gün geçtikçe azalırken çeşitleri
Kimi kayboluyor kökünden
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Doğaya güzel bir gönderme olmuş şiir.
Güzeldi okumak İnci Hanımcığım.
Tebrikler çokça...
Yüreğinize sağlık...
Sevgilerimle...
Bütün güzel insanlar gibi., çiçekler de terk ediyorlar güzelliklerinin yanlarına alarak bu kirletilmiş dünyayı... Sıra kanat seslerine gelinceye kadar yakacağımız ağıtların sırasını çiçekler aldı...
Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta