Masum bir güz gününün sabahında
Tan yerinin titrek pembe ışıklarıyla
Usulca aralarken perdesini güneş
Soluyordu kırların rengarenk çiçekleri
Gün geçtikçe azalırken çeşitleri
Kimi kayboluyor kökünden
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Doğaya güzel bir gönderme olmuş şiir.
Güzeldi okumak İnci Hanımcığım.
Tebrikler çokça...
Yüreğinize sağlık...
Sevgilerimle...
Bütün güzel insanlar gibi., çiçekler de terk ediyorlar güzelliklerinin yanlarına alarak bu kirletilmiş dünyayı... Sıra kanat seslerine gelinceye kadar yakacağımız ağıtların sırasını çiçekler aldı...
Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta