Cennete Sakladım Şiiri - Mustafa Parlak

Gündüz tekerlekli sandalye de gezdiğim sokakları
Rüyalarımda düşmeden, koşarak geçtim ben anne

Her gün gördüm; koşan, ayakkabıları afilli çoçukları
Peşlerinden koştuğumu hayal etmekten yoruldum ben anne

Güldüm hep babam görmesin diye ağladığımı
Gözyaşımı yorgan altında sakladım ben anne

Ah keşke! çamur ettiğim ayakkabılarımın kavgasında, kızmalarını!
Giyeceğim ayaklarım var derdim, çekerdim ben anne

Duyurmadım sana duyurmadım çığlıklarımı
Sabahlara kadar susmadım ağladım ben anne

Saklandım da ağladım, sende sakla, babam gibi ağıdını
Dünyaları bağışlardın değilmi, yürüyebilseydim ben anne

İsteyemedim ne babamdan ne senden ayaklarımı
Ayaklarımı cennete sakladım ben anne