Veysel Karani’nin güzel bir hanımı vardı,
Cennete ilk girecekler makamına erdi.
O Veysel Karani’ye gözü gibi bakardı,
Ömrü hayatını Veysel Karani’ye verdi.
Sabah erkenden develeri sürüp giderdi,
Kocası Yemen çöllerinde deve güderdi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta