Sordu birgün Fatıma,evde Resulullaha,
Cennete hangi kadın,ilk önce girer söyle,
Buyurdu Resulullah,vardır falan mahalde,
Girer kızım cennete,o hatun senden önce.
Tanışayım diyerek,gider onun evine,
Aradılar bir müddet bulup geldi mahalle,
Tıklattılar tokmağı,Ses geldi yaşlı biri,
Ses o kadar kalındı,sandı bir Piri fani.
Kim o diyerek geldi,bir ses evin içinden,
Benim Fatıma Zehra,benim evine gelen,
Açmadılar kapıyı,feda olsam yoluna,
Kocamın izni yoktur,nolur beni bağışla.
Çok arzu eder idim,seninle konuşmayı,
Gelemedim bağışla,kocam göndermez beni,
İzinsiz açmam asla,gelenlere kapımı,
Akşam izin alırım,kocamdır elbet haklı.
Döndü tekrar evine,geldi yarın oraya,
Kadın izin almıştı,geldi oğlu Hasanla,
Küçük Hasan durmadı,geleyim dedi bende,
Fatıma anne üzgün,tuttu onu eliyle.
Geldi kutlu hatuna,çaldılar kapısını,
Çocuk sesi duyunca,kapıyı açmadı,
İzni aldım sadece,kocamdan sizin için,
İzin alırım yarın,beni nolur affedin.
Giremedi Fatıma,bir daha döndü ordan,
Üçüncü gün geldiler,üşenmeden o yoldan,
Bu seferde yanında,aldılar Hüseyini,
Hasan Hüseyin çocuk,bunda da hikmet gizli.
Hatun mübarek kadın,açmadılar kapıyı,
Israr etmedi annem,dönmek zorunda kaldı,
Dördüncü gün beraber,vardılar kapısına,
İzin almıştı hatun,kuruldular odaya.
Özür diler binlerce,ağırladı onları,
Fatıma gördü onu,birden çok afalladı,
Sanıyordu ço yaşlı,biri vardır içerde,
İçerden çıkan hatun,hem güzel hem de taze.
Konuşurken sizinle,sesin ne de kalındı,
Şimdi bakarım sana,sesin ne kadar tatlı.
Hatun sesim haramdır,duyar onu insanlar,
Küçük bir taş koydum,duyanlar yaşlı sanar.
Günahtır kadın sesi,mesteder erkekleri,
Çıkardım siz gelince,kimse duymaz sesimi,
Memnun oldu Fatıma,dost edindiler onu,
Resulun bu tesbiti,hem gerçek hem de doğru.
Sohbet ettiler hayli,akşama kadar orda,
Danıştı güzel hatun,bir çok konuyu ona,
Ey Resulumün kızı,kocamın vardır hakkı,
İfa eder miyim acep,kocama olan hakkı.
Korkuyorum deyince,verdiler müjdeleri
Resul buyurdu sana,girenlerin evveli,
Bil akis gireceksin,ilk olarak cennete,
Kocanla mesut yaşa,duanı eksik etme.
12.01.2014//KIRIKKALE
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 12.1.2015 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!