Cennete geçiş Şiiri - Hasibe Tülüoğlu

Ben iki kere doğdum.

Evet iki kere.

Biri kasım biri mayıs.

İyi ki doğmuşum.

Doğmuşum da bir mucize olmuşum.

Hayallerim umutlarım olmuş.

Güzellikleri taşıdığım köprüler kurmuşum.

İlk doğuşum annemden.

İkinci doğuşum kendimden.

Biri özüm temelim,biri dallarım geleceğim.

Varoluşlarımın muhteşemliğiyse bana hediye.

Kaç küçük kız büyüttüm içimde.

Sadece çocuklarıma değil kendime de annelik yaptım.

Özümde sevgi vardı da Sevgin vardı.

Ben oraya ulaştım.

Oranın baharındayım

Oranın yazındayım.

Güller ayrı güzel de gülücükler ayrı güzel.

Ömür ayrı güzel de Veren ayrı güzel.

Bitmeyi bitiren sonsuzluğunda,

Gitmeyi bitiren kalıcılığında,

Özlemi bitiren kavuşmanda,

Yalnızlığı bitiren kuşatıcılığında Seninleyim.

Doğdum,ilkinde dünyaya

İkinci de kendi dünyama.

Geldim,bende beni buldum da,

Aslında ben diye bir şey olmadığını anlayınca

Geriye bir tek sen kaldın ve

Sen Herşeydin.

Başka da bir şey yoktu vesselam.