Cennete Doğru Şiiri - Naki Aydoğan

Cennete doğru
Her şey sanal banal değil
Nereden geliyor bu renk cümbüşü
Bir yerden bir yere kadar
Baştan başa evren
Bir içki içmek bir yerde yemek, yemek
Kadar yaşamak evren
Ramak kala, ramakta her şey.

Evrene dolmak ve evrenden dışarı atılmak
Dünyaya doğmak
Peki, cennet neresi, gelinen yer mi gidilecek yer mi?
Cennet yok, cennete çekilecek film var.
Bu olmadı, cehenneme, yani ateşe, yansın.
Çok banal oldu.

Günah ve sevap kalan ne ise o tarafa.
Ya da kâr zarar hesabı, kayda değer bir şeyse izlenir.
Cennet varsa sanaldır, her şey.
Tek gerçek elma ağacı ve elma ağacından elma koparmak.
Gerçekten bir şey yedin mi enerjisini alır posasını atarsın.
Evren dolmak ve dünyaya doğmak gibi.

Cennet çölde vaha, cennetimi arıyorum.
Çölüm ne!
Kaybolduğumu görüyor ve yazıyorum.
Bir sayfa şiir.
Ve çokça serap görmek, kitap hayal etmek.
Kitap geldi ve kutsandı.
Yine geldi yine geldi ve normal artık kitaplar.
Kutsayıp kutsamayanlar farklı.
Dünyada yemek içmek gerçek ama cennet sanal.
Hayal kurmak sanal.
Onca hayal kurup ömrümüzü adıyoruz.
Sona gelince de her şey boş, boşa çıkıyoruz.
Ya cennet ya cehennem!
İyi tarafı toprak olmak, dünya malını dünyada bırakmak.
Her koyun kendi bacağından asılır.
Ama yaşmak onu ondan çalmak üzere.
Doğacak olan yaşamak üzere.
Topraktan bitki bitkiden hayvan ve hepsinden biz süzülerek var oluyoruz.
Yediğimiz gıdalardan yavrumuzun bedeni
Toplumsal yaşamdan da ruhu
Süzülüp var oluyor.
Doğan ölmek üzere ayıklanırken doğacak olan doğmak üzere ayıklanıyor.
Doğal seçilim.

Cennet nerede?
Bir birimizin tenin de kurduğumuz hayallerle sanal dokunuşumuzda.
Her kes istediğini hayal ederek cennetini bulur.
Gerçek hesap doğacak olanındır.
Yaşayanın değil.