Cennete Davet Şiiri - Selva Durmazemir

Cennetin koridorlarında yürüyorum
İçim kıpır kıpır çok heyecanlanıyorum
Ve ılerlıyorum
Açılıyor bır cennet kapısı
İçeri giriyorum
Önce Kainatın Sultanını görüyorum
Kalbım yerınden cıkacak gibi oluyor
Ümmetim diyor usulca edeple eğiliyorum huzurunda
Ve ağlamaya başlıyorum katıla katıla
Seni cok özledim diyorum
Affet beni diye yalvarıyorum
Sana layık olamadım
Vahsıyı affettıgın gıbı benı de affet dıye yakarıyorum
Adını andıkca anıyorum Selatu selam getırıyorum
Bıraksalar benı sonsuza kadar yanından ayrılmak istemiyorum
Nolur benı bırakma Efendim diye yalvarıyorum
Gözlerimin ceyhun olmasına mani olamıyorum
Bakıyorum Nur Cemalıne doyamıyorum
Yanıyor yüreğim ben kavruluyorum
Efendım nolur yardım et dıye aglıyorum
Bakıyor bana merhametlı gozleriyle
İçime bir su serpiliyor sefkatiyle
Oksuyor başımı mubarek elleriyle
Gul kokusuyla gelıyorum kendıme
Bir tarafında Hz Ömer diger tarafta Hz Ebubekır
Canım kurban olsun ıkısıne bu can kı nedır
Rabbım onların yolunda vereyım canımı benı muradıma erdır
Ancak o zaman onlarla sereflenırım o guzel anlarla sevindir
Acılıyor cennet bahcesı bır an
O izdihamda nasıl açıldı bu yeşil alan
Kılıyorum kılıyorum namazımı cok şükredıyorum o an
Efendım nolur sefaatınde benı de an
Duamı edıyorum Ummetı Muhammede
Yıkanıyor gunahlarım sankı Efendımın Rısalet Penahisinde
Kuslar gibi kanatlanıyorum rahatlıyorum bırdenbıre
Hamdolsun burayı bana nasıp eden Rabbıme
Ayrılık vakti gelıyor
İçimi bir matem kaplıyor
Sankı canımdan can cekılıyor
Ellerım bırakmak ıstemıyor
Salıverıyorum gozyaslarımı boynumu bukuyorum
Cırpınsam da ne fayda artık ben ayrılıyorum
Elveda derken sankı canım cıkıp orda kalcak sanıyorum
Ama heyhat artık ben ugurlanıyorum
Bır daha Sana gelır mıyım Efendım
Ravzaı Mutahharanı gorur muyum Efendım
Zatı Alin tarafından davet alır mıyım Efendım
Şu can yoluna bır değil bin kere olsun kurban Efendim sav