Cennet Yanıbaşımda Şiiri - Ömer Gümeli

Aramalı, aniden
Telefonda, adını görünce sevinmeliyim
Hiçbir şey olmamış gibi
Nasılsın demeli
Konuya girmeli
Cevap vermeliyim
İyiyim, biraz daha iyi gibiyim
Sormalıyım sonra sıram gelince
Nasılsın
Sırtın! iyimi biraz daha
Acıların azaldı mı azıcıkta olsa
Siyatik ağrıların devam ediyor mu hala
Öylece başlamalıyız konuşmaya kırgınlıkları unutarak
Politize olmamışlardan sıradan günlük olaylardan
Bahsedivermeli bir sürü konudan
Dedikodu kıvamında anlatmalı
Pür dikkat dinlemeliyim
Odamı boyadım geçenlerde
İşe yürüyerek gidiyorum
Bugün yemeği hiç beğenmedim
Öğünü bisküvi gazozla falan geçiştiriverdim
Doğalgaz bu kış çok canımı yaktı gelsin artık yaz demeli
Okuduğu bir kitabı anlatmalı heyecanlı
Kritiğini yapar gibi coşkulu
Deli deli Yiğit Özgür karikatürlerine gülmeliyiz ikimiz
Ve
Çay içelim mi demeden
Bir kafeden bahsetmeli aniden
Kendimizi hemen orada bulmalıyız
Güneş vurmalı masada saçlarına
Sesine doymalı orada
Yanında olmanın bahtiyarlığında
Sonra
Islanmalı
Ahmak ıslatana aldırmadan
Sırılsıklam mutluluk paçalarımızdan akmalı
Midesine konacak kelebeğin kanat çırpışına yanmalı
Yanmalı yanağına konan bir avuç gamzeye
Gülümsemesine hele hiç doyamamalı
Gün dönerken
Elele akşamı uğurlamalıyız
Susarak
Batan güneşe bakarak
O dinginliği yalınlığı sessizce duyumsamalıyız
Şehrin en üst tepelerinde
Batan güneşe
Yavaş yavaş başlayan ılık esinti eşlik etmeli
Başın omzuma koymalı
Yüzüm tebessüme dönerken
İlk defa mutluluktan ağlamalıyız
Eli elim terletirken
Karanlık çökerken
Baharı karşılamalıyız
Bize selam durmalı gelen kırlangıçlar
Kırmızıdan beyaza çalan payam çiçekleri
Islık ıslık kokmalı
Terk etmeli acı onu ve beni
Terk etmeli zehir yalnızlığa doğan yoksunluk beni ve onu
Olur olmaz durmadan
Aklıma düşmeli
Gecede günde
Düşümde
Diyebilmeliyim ki
Güzeldi be
Çok güzeldi
Felaketti... Masa kitabı sayfa 267/514