Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
..Bilakis o,önden gidenlerden oldu.
Güzel bir yorum.Saygılarımla
berhudar olasın değerli büyüğüm...
Bu kıssa bana Mevlana hz lerinin kabrinin yanında bulunan,babasının mezarının dik duruşu hikayesini hatırlattı,mübarek zatların kabrinin etrafındaki mezarlarda yatanların durumlarını izah etmesi açısından ibret verici bir olay.Çünki cennetül baki Ravza-i Mütaharının hemen yanında ,belkide mezardaki ölülerin dik durması hikayesi Peygamber efendimizin manevi ruhlarına bir saygı ifadesi olabilir.
teşekkürler Hatice hanım.
selam ve saygılarımla
hayat eşittir kandırmaca diyesim geldi içimden...ve de beni sulara atın diyesim...yani diyorum ki,ne hayatı anladım,ne de ölümün bana geticeklerini...ot muydum,yoksa insan mıydım bilemedim...sahi ne farkı vardı insan ile otun...
saygılarımla,kutladım...
Çok farklı bir kavrayış..modern zamanlarda klasik meselleri andıran sarsıcı bir zihin çalışması..tuhaf fakat insanda yankılanan bir anlatım..Selamlar , saygılar
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta