Cennet’te kavuşmak üzere.

Gözlerim suların derinliğinde,
Berrak temiz ve saf doğal güzelliğinle,
Yosunlar güneşi gördükçe yeşeriyor canlanıyor,
Bozamıyor güzelliğini rüzgârın verdiği çırpıntı dalga,

Bakıyorum sahilde insanlar güneşin batısını seyrediyor,
Çiftler,analar,babalar,bacılar,çocuklar,
Herkes bir beklenti bir umut içinde,
Kimisi sevgilisine sarılmış kimisi içindeki umutsuzluğuna,

Aşkının çaresizliğini kırmızı güneş ile paylaşıyor,
Bense hayal ediyorum sevdiceğimse bebeğimle,
Sahilde taşların üzerine oturup omuzlarının sıcaklığını hissederek.
Olmayacak Gerçekleşmeyecek rüyadan serin bir rüzgârla uyanıyorum,

İçimi bir hüzün kaplıyor neden, neden ben mutlu değilim.
Ben mutluluğu hak etmedim mi, nedir bu yasaklar nedir bu sevgisizlik hoşgörüsüzlük, başımı öne eğdim ve kahroldum,
İçin bir kez daha acıdı gözlerim yaşardı yüreğim isyan etti

Çaresizliğime kadersizliğime
Ben hak etmedim mi gülmeyi, sevmeyi sevilmeyi.
Yürümeye başladım gerçeklere sevgisiz ortamıma,
Bebeğime, aşkıma mahşerde kavuşmak ümidiyle

Elveda diyerek,
Cennet’te kavuşmak üzere.