Cennet Şengül Şiirleri - Şair Cennet Şengül

Senin açmadığın bahçeye yağmur düşermiş
Bülbül konarmış gül dalına bana ne,
Sensiz hüzün yüklü baharlar
Gecenin rengini taşır sabahlar
Dört bir yanımda ahlar, siyahlar
Düğün varmış köyde

Akşamdan kalmış bir hüzün yastığı,
Başımın altından düştü yere usulca..
üzerimdeki yorganım,
bir sis gibi kapladı vücudumu..
Soğuk bir zemin dokundu parmaklarıma..
Meğer uyanmışım sana düşlerimde..

Gözlerine baktığım zaman susmanın bir sebebi olmalı.
Bana kendini anlat. Korkularını, dileklerini söyle bana.
Aşktan ne bekilyorsun? Dostluk mu? Al, istediğin kadar...
Yüreğimi apaçık önüne seriyorum işte! Orada sevdiğin,
istediğin ne varsa al, senin olsun. Sana arzularımın
ötesinden sesleniyorum.

Sadece Seni Birtanem

Ne lüks arabalar ne sporlar...
Sadece bisiklete binmek istiyorum seninle, neşeli cığlıklarını duyarak ha düştük ha düşeceğiz diye...
Ünlu bir şarkıcı olup, herkesin beni dinlemesini değil, taşlı bir kıyıda, ateşin önünde, fısıldamak
istiyorum şarkımı sana makamlı makamsız..

.belki anlatılır, belki anlatılmaz,
bu karamsarlığın nedeni.
unutmaya yüz tutmuşken,
neden tekrar aklımdasın
gecelerimde, gündüzümdesin,

Arkadaşlığın büyüsünü tadanlardanım
Dostluğun kavramını yaşayanlardanım
Bir söz söyle bana taaa uzaklardan
İçten olsun.
Arkadaşça, dostça bir selam gönder bana
Yürekten olsun.

Engin denizlerin mavisinde buldum seni
Yıldızlara bakınca gördüm seni
Sabahın büyüsünde duydum sesini
Güneşin doğuşu kadar saf ve temizdi
Kuş cıvıltıları kadar neşeliydi
Ay kadar parlaktı

Bir Ömürden Öte
Tüm balonları senin için gökyüzüne salacağıma...
Tüm çiçeklerde seni göreceğime...
Okyanuslarda seni dalga yapacağıma...
Yıldızlara kement atacağıma...
Gökkuşağına salıncak kurup 7 renge

Soğuk bir sonbahar akşamıydı gidişin.
Hava kararmış, yağmur yağmaya başlamıştı.
Düşlerimize yağmur yağıyordu, rüzgar üşütüyordu ellerimizi.
Gözlerin donuk, bedenin halsizdi. Gizli bir el,
kalkışa hazırlanan otobüse binmen için seni sürükler gibiydi.
Sanki, kalmak istiyordun

Ne çok söz söylendi.
Ve yazıldı aşka dair;
Ve nice bülbüller,
Terennüm ettiler gül’ün üstüne,
Sevdalarını kara sevdalarını,
Bembeyaz sayfalarda,