Cennet Pınarı Şiiri - Bedir Kuş

Gece sessiz ve karanlık
Beynimde sürekli yankılanan
Tik-tak, tik-tak,tik-tak
Uyku girmez gözüme
Duvarda asılı saat
Tik-tak,tik-tak,tik-tak
Ömrümü tüketiyor nefes gibi.
Akıp gidiyor zaman ezelden ebede.

Korku ve ümit arasında gelgitler
Bazen dalgalı bir deniz
Bazen süzgün sular gibi sessiz
İnişli çıkışlı hayat.
Kimi zaman hüzün, kimi zaman neşe
Kimi zaman varlık, kimi zaman yokluk
Bitmeyen bir imtihan dünyası
Ta beşikten mezara kadar.

Yoktur korkunun ecele faydası
Yaklaşıyor yaklaşmakta olan
Savrulmasın sağa-sola
Kuru yaprak gibi hayatın
Yenilme ümitsizliğe, korkulara
Sakın vehme kapılma
Ümitle bak yarınlara
Tutun artık dualara,
tutunmak vakti bu an

Gökyüzü, uçsuz-bucaksız gökyüzü
Seyret kayıp giden yıldızları
Belki de bir ok gibi saplanıyor hedefine
Belki de kara deliklere yutuluyor
Yıldızlar olmasa güzel olur muydu gökyüzü bu kadar?

Açılsın gök kapıları ardına kadar
Sessizliği bozsun yüreğindeki haykırışlar
Rahmet damlaları gibi dökülsün gözünden yaşlar
Cennet pınarında farksızdır her damlası
Aksın yüreğine süzüle süzüle
İçsin ab-ı hayat gibi kana kana,
ta ki yüreğin kanıncaya kadar.
27.03.2021