-CENNET OLURDU DÜNYA-
Rüzgar bile yüzümü, okşayıp da severken,
Tükenmeyen arzular,bir bir sürüp giderken.
Mehtap ile yıldızlar,birbirine gülerken,
Sevmesini bilseydik, cennet olurdu dünya.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Ne kadar da güzel ifadeler üstadım.Kutlarım, Sevmeyi bilmek gerek...Sevilmekten önde gelir sevmek...Saygılar. ENVER HERGÜLER.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta