Gökyüzünde bir cennet kuşu vardı,
Ayak basmamıştı dünyaya,toprağa ve nefse
Öyle güzel süzülürdüki,gökyüzünde
O hızlı kırlangıç,Güzel sesli bülbül bile seyre dalardı
Günlerden birgün aşağılara inmeye karar verdi
Zamanla kendi türleriyle yaşamayı öğrendi.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta