Gökyüzünde bir cennet kuşu vardı,
Ayak basmamıştı dünyaya,toprağa ve nefse
Öyle güzel süzülürdüki,gökyüzünde
O hızlı kırlangıç,Güzel sesli bülbül bile seyre dalardı
Günlerden birgün aşağılara inmeye karar verdi
Zamanla kendi türleriyle yaşamayı öğrendi.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta