Cennet Komşusu (kıssa) Şiiri - Mehmet Şahan

CENNET KOMŞUSU (kıssa)

Hazreti Musa bir gün Tur Dağı’nda buluşur,
Hiç aracı koymadan Allah (c.c) ile konuşur.

Hazreti Musa ahir hayatını irdeler,
Allah’u Teâla’da Cennet ile müjdeler.

“Ey Allah’ım, beni Sen Cennetle müjdeledin,
Orda komşum var mıdır, yok mudur söylemedin.

Lütfedersen şimdiden komşumu tanıyayım,
Bu arzumu gider ki, merakta kalmayayım.”

Allah’u Teâla der: “Dinle beni ya Musa,
Adresini vereyim, bitsin kalbinde tasa.

Senin komşun olacak şu şehirde kasaptır,
O komşunun ahvali birçok derde nisaptır.”

Öyle merak eder ki, hemen koyulur yola,
Ne durur ne dinlenir, aklına gelmez mola.

Hiç zaman kaybetmeden doğru adrese gider,
Komşusunu ölmeden görmek hevesi güder.

Belirtilen şehirde kasap dükkânın bulur,
İçerde kimseler yok, birazcık mahzun olur.

O anda gürültüler, içerden sesler gelir;
Heyecanla ürperip, sese doğru yönelir.

Bakar arka tarafta açık bir kapı görür,
Hemen girer içeri merakı onu bürür!

Arkası dönük kasap bir şeyler yapmaktadır,
Musa ise kasaba merakla bakmaktadır.

Kasabın tam önünde kocaman bir sepet var.
Zannedersin içinde cansız yatan ceset var!

Eli, yüzü tertemiz sanki candan silmişti;
Demek ki iniltiler, sesler ondan gelmişti.

Sepetle işi biter hemen asar tavana,
Ondan sonra döner kasap Musa’dan yana.

Dikkatli gözle bakar elindeki asaya,
Müşteri zannederek kasap der ki Musa’ya:

“Buyurun, hoş geldiniz! Nedir benden dileğin,
Arzunu söyle bana, olsun hemen isteğin.”

Hazreti Musa der ki: “Seni epey izledim,
İşin bitene kadar ben kendimi gizledim.

Sepette ne vardı ki, epeyce uğraştınız;
Sonra da o sepeti taaa tavana astınız!

Siz uğraşırken o da hep mırıldanıyordu,
Ama ölü gibiydi, hiç kımıldamıyordu!”

“İhtiyacı oldukça aşağı çekiyorum,
Yedirip, içiriyor biraz da seviyorum.

Tertemiz temizleyip aklayıp paklıyorum,
Onu böyle asarak böcekten saklıyorum.

Sepette ki anamdır, belden altı tutmuyor;
O derdime yanandır, duayı unutmuyor.

Her defasında bana der ki; “murat alasın,
Cennet’te Musa ile sen de komşu olasın!”

Musa der ki kasaba: “O ki içten söylemiş,
Ananın duasını, Rabbim kabul eylemiş!

Ne hayırlı evlatsın? Cennet’i burda buldun,
Hazreti Musa benim, sen bana komşu oldun!”

Pir-î Fâni kanı var, evladın azasında;
Allah’ın rızası var, annenin rızasında.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
04.03.2021 – İSTANBUL