Koklayabilsem Şiiri - Adem Ulutaş

Benlik dünyasına tuzaklar kursam
Ölümü, ölmeden haklayabilsem
İman kurşunuyla nefsimi vursam
Kalbimi günahtan saklayabilsem

Zerrelerim bile Allah'a muhtaç
Kula boyun eğip verilir mi paç
Adalet elinde olsam bir kırbaç
Haksızın sırtında şaklayabilsem

Ateşten gömleği çıkarıp atsam
Tövbeyi gözümün yaşına katsam
Affın deryasına usulca batsam
Kirlenmiş ruhumu paklayabilsem

Kullar nefsi nefsi dediği anda
Mahşer meydanında ulu divanda
Amellerin tartıldığı mizanda
Hesaptan cismimi aklayabilsem

Fanidir bu dünya cehennem çetin
Adem, verilene şükreyle, yetin
Beş yüz yıllık mesafeden cennetin
Duysam kokusunu koklayabilsem