CENNET KOKUSUDUR EVLAT
Evlattır insana, cennetten koku.
Onlar cennet gibi, kokar insana.
Allah’tan lütuftur, bu güzel doku.
Huriler misali, bakar insana.
Evladı olmayan, bilmez sevdayı.
Ne bilsin evlatsız, güzel edayı.
Ehli duyar elbet, bu hoş sedayı.
Sevgi halinde o, akar insana.
Bir tatlı tebessüm, fetheder gönlü.
Hele bir güzel söz, mesheder gönlü.
Evlat için insan, bahşeder gönlü.
Ancak evlat verir, vakar insana.
Mustafa EROL
06.KASIM.2014
Manavgat / Antalya
Kayıt Tarihi : 6.11.2014 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!