Hüznün kırık gölgesi duvak olmuş yüzüne,
Gözyaşındaki sitem desen çiziyor anne!
Durulmuş ipek sanki sükut düşmüş özüne,
Görünmez mateminden çile sızıyor anne!
Çehrendeki olgunluk ışıldarken her yana!
Merhametin nur saçar en karanlık vicdana,
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
