Cennet Kokulu Annem Şiiri - Sevim Yakıcı

Hüznün kırık gölgesi duvak olmuş yüzüne,
Gözyaşındaki sitem desen çiziyor anne!
Durulmuş ipek sanki sükut düşmüş özüne,
Görünmez mateminden çile sızıyor anne!
Çehrendeki olgunluk ışıldarken her yana!
Merhametin nur saçar en karanlık vicdana,

Gülün kalbinde adın alnında yüce yazgı,
Gönlün Kâbe kapısı semaya dönük her dem,
Şükürle biçimlenir kalınlaşan her çizgi,
Özündeki cevherde saklı incidir erdem.
Kutsiyetin ad olmuş Fatıma’da hicrana,
Sümeyye’nin göğsünden akan onurlu kana!

Ay ışığı süzülür çözülen saçlarından,
Sessiz çığlığın düşer karanlık gecelere,
Umut bereketlenir açık avuçlarından,
İsmindir şeref veren anlamlı yücelere.
Serzenişlerim sensiz yaşadığım her güne,
Anne, sen yanımdayken ölümler eş düğüne!

Yaşmağındaki aktan süzülürken iffetin.
Yağmur sonrası açan gelincik ahengisin,
Masum çocuk dünyamı mühürlerken saffetin
Süslü gökkuşağının sekizinci rengisin,.
Sen canımda oldukça, şükür dolar her an’a,
Varlığımı kuşatan en güzel şeysin ana!

Sarılıp okşadıkça cennet kokulum derdin,
Oysa cennet bahçesi merhametli kucağın,
Karşılık beklemeden bana bir ömür verdin,
Ben senin gözbebeğin, ben nazlı yavrucağın.
Aynadaki suretim ne çok benziyor sana,
Anne, bırakma beni, hiç bırakma yabana!

Yıllar acımasızca kan süzmüş nefesinden,
Istırap çiçekleri seni yorgun bırakmış,
Umut bestelemişsin bebeğinin sesinden,
Tevekkül dinginliğin, sabır saçında akmış.
Ruhumu sıvazlarken ellerindeki kına,
Melekler konuk olsun cennet düşlü uykuna!

Kararsız iklimlerin hayat veren yazısın,
Dilindeki dualar ömre bahar nakışlar,
Kaderime hükmeden en mukaddes yazısın,
Sevincimle şenlenir elem kokan bakışlar.
Şefkat yüklü buseler sevda işlerken cana,
“Annem” diye haykırmak istiyorum cihana.

NOT: ÜMRANİYE BELEDİYESİNCE YAYINLANAN 2007 YILI ANNE ŞİİRLERİ ANTOLOJİSİNDE YAYINLANMIŞTIR....