Cennet ister ümmet'ciler Şiiri - Hasan H ...

Hem ahret'de hem dünya'da
Cennet ister ümmet'ciler
Yaşar hayali rüya'da
Cennet ister ümmet'ciler

Çoğu bakan, vekil beyler
Allah diye yalan söyler
Çalar, çırpar mal, mülk eyler
Cennet ister ümmet'ciler

Tekke, türbe'de dolaşır
Hurafe'lere karışır
Dua'lar eder sarışır
Cennet ister ümmet'ciler

Hac'ca gider tavaf eder
Sanıyorku sevap eder
Arabın yolundan gider
Cennet ister ümmet'ciler

Atar şeytana tasların
Çalar hakkını açların
Kapatır baş, göz, kaşların
Cennet ister ümmet'ciler

Her sene'de oruç tutar
Gari meşru yerde, yutar
Riyakâr'lık alır, satar
Cennet ister ümmet'ciler

Günah işler kaderim der
Hoca, dede pederim der
Sana biat ederim der
Cennet ister ümmet'ciler

İnandığı dinin bilemez
Gözler bakar kör göremez
İlim, bilim, fen sevemez
Cennet ister ümmet'ciler

Çarşaf, urba'ya bürünür
Müslümanım der övünür
El, ayak öper sürünür
Cennet ister ümmet'ciler

Hoca, ya dede'ye tapar
İmam nikahıda yapar
Medeniyet bilmez sapar
Cennet ister ümmet'ciler

Arap'ların eşşiğidir
Sallandığı beşşiğidir
Yatak, yorgan, döşşegidir
Cennet ister ümmet'ciler

Hazan der bu aciz kul'lar
Utanmaz'lar yoktur ar'lar
Cehalet'e olmuş yar'lar
Cennet ister ümmet'ciler.
(h.hazani)