Cennet Istanbulum Şiiri - Nihat Yasul

Istemem ayrilacagim senden cennet istanbulum
Gümüs rengkli sehrim canim benim,
Sokaklarinda gezinen issizlerine bile imrendim.
Kiskandim senin sarayburnunu,maltepeni,pendigini.
Hatta kiskandim plajlarindaki kum tanelerini

En güzel asklarini ben senin sokaklarinda yasadim.
Derbeder oldugum günlerde bile köselerinde saklandim.
Hep isyan ettim ama seni baska sehirle hic aldatmadim.
Nice zorluklara katlandim ama seni hic birakmadim.

Rüyalarimin en huzur verdigi issiz sokaklarin,
Kis gelince kapina sen ne yaparsin,
Kime gölge yapar senin sirma cesit,cesit agaclarin.
Essiz dalgalarin söyle bakim kimlere sarki söyler.

O berrak denizin bedenini kimlere sunar,
Gökyüzündeki maviligini denizlerine almissin gibi.
Bizlere sundugun essiz ahsap binalarinla bile
Bütün sehirleri karsina alip ders verirsin bir ögretmen gibi.

Özlemin hasretin o sessiz güzelligin kimleri mest etmez,
Kulaktan,kulaga fisildadigin müzigi kimler dinlemez,
Söyle sarayburnundaki sessizligin kimleri mest etmez.
Sana yemin olsun ki yakomazlar bile seyircisiz gösterilerine devam etmez.

Neyse canim güzel sehrim istanbulum ayrilik zamani geldi.
Salma ne olur o güzel hanimeli,kokularini üzerime,
Cevabini biliyorum sus konusma aglatacaksin beni,
Ama söz yine gelecegim sana ama ne olur sende unutma beni.

Sakin olaki yanlis düsünme,beni baska sehirle aldatir deme
Coktan vasiyetimi yazdim bile senin caminde yikanip topragina gömülecegim.
Son defa ilik rüzgarin bedenimi oksayacak
ÖLümde bile seninleyim.