Cennet'in Çocukları...! Şiiri - Yorumlar

Tablonun senaryosu önceden yazıldı sonrasında hastalıklı bir hal aldı toplum,sağlamlarda hasta oldu duyarlılıkdan işin içinden çıkmak ne mümkün,bugünlerde aranmaz inşallah..
Kutluyorum arkadaşım duyarlı yüreğinize saygılar..

kimin umurunda,şehit anaları
akıtılan onca göz yaşları...
yeterki gelsin reyting rekorları..
yeterki dolsun o kirli cüzdanları..!


mahmut bey kimin umurunda vatan için can veren yiğtler televizyonlar reytink peşinde siyaslwr iktidarlarını pekiştirmek çabasında medya satın alınmış televizyonlar baskıda kutlarım güncel bir şiir duyglarımıza tercüman olsunuz canı gönülden kutlarım

Anlam ve anlatımı duygu yüklü,etkileyici harika bir çalışma, sizi ve o değerli kaleminizi tüm kalbimle kutluyorum hocam,selamlar.

Tükendi yüreğimiz, tükendi sözlerimiz ama cennet çocuklarımız artmaya devam ediyor. Analar ağlamaya, yürekler yanmaya, evlere ocaklara ateşler düşmeye devam ediyor....

Bir yanda acı gerçeklerle sarsılırken bir yanda kişisel egoların ve hırsların tavan yaptığı bir acayip ülkede yaşıyoruz. Acı haberleri alıştıra alıştıra, milim milim aktaranlar, ceplerine doldurdukları yalanları adeta boca ediyor milletin üstüne...

Hele o televizyonlardaki saçma sapan programlar yok mu? ... Çileden çıkıyorum kanal değiştirdikçe.

Günü günceli bütün çıplaklığıyla gözler önüne seren harika şiirinizi yürekten kutluyorum Mahmut Mücahit Özdemir Bey. Kaleminiz daim olsun. Selam ve saygılarımla.

Çelişkiler yumağı...
Hem de iç içe, kördüğüm...

Dediği gibi şarkının.. :

'Kimi dertten içermiş kimi neşeden
Kimi ayrılıktan kimi işveden
Kimi yâr elinden kimi şişeden
Kadehim kırılmış şişem artık boş
Sormayın ben niye sarhoşum sarhoş..'

Şimdi kim kime sormalı?
Şehitler sıra sıra diziliyor, gepgenç çocuklarımız en güzel çağında kara toprağa giriyorsa, bu 'çal oyna' niye?
Anladık.. Sürekli yas tutmayalım, normal hayatımızı da sürdürelim.. Ama 'göbek atacak kadar da' değil!

Şirazesinden sapıyor toplum... Hastalıklı bir hal var her yerde..
Derdi, tasası da duyarlı kişilere kalıyor, maalesef..

İşte şiir de bu çelişkiyi anlatıyor..
Kutlarım Mahmut Mücahit, Kardeşim..

Güzel ve güncel bir şiirdi. Kutluyorum. Tarih bu günleri de yazacak elbet.
Yazarken de utanacak, örtbas edemeyecekler birçok şeyleri.
Müslümanın Müslümana ettiği zulümleri, sahtekarların işbirlikçilerini, yalancıların kin ve nefretini tarafsız gözle bakıp görenler, gördüklerini yazanlar sayesinde okunacak tüm gerçekler.
Bir de halkı uyutma çabalarını, şöyle geliştik, böyle güçlendik, dünyaya kafa tutuyoruz diyerek gerçeklerin tam aksini savunma çabalarını. Saygılarla...

İçinde bulunduğumuz durumu şiirle çok güzel dile getirmişsiniz Mahmut Bey.. Dilerim bu kötü günler bir an önce son bulur..
Yüreğine sağlık.. Saygı ve selamlarımla..

O eski huzur mutluluk dolu günlerden maalesef acı, üzüntü duyulan günlere gelmek bunca acıları yaşamak kolay değil... Toplum olarak herkesin içinde bir acı bir hüzün bir endişe var... Elbette akıllarda binlerce cevapsız soru...
Bu karanlık ve acı dolu günlerin büyük acılarını o şehit anaları, babaları kardeş eş ve çocukları o aileler yaşıyor... Gencecik yaşlarına rağmen bu dünyadan göçen çocuklarımızın gözlerinde kalan muratları ve çalınan hayatları cabası... Aileler heder oluyor, perişan oluyor, aile canlı yaşayan cenaze gibi o şehidin ardından kala kalıyor, çocukları hayatı babasız omuzlamak zorunda kalıyor... Ah ne büyük yaradır, ne büyük acıdır Rabbim sabrını eksik etmesin onlardan... Tüm şehitlerimiz cennetin çocukları ve o kutlu mertebeye erenlere Selam olsun...
Güne ışık tutan bu güzel şiiri ve yazan yüreğinizi Kutluyorum Mücahit Bey Dostum...
Selam Sevgi ve Saygıyla...

Çaresiz kalmışım bağlanmış yollarım
karanlık bir yerdeyim kalmamış dermanım
sönmüş içimde yanan umutlarım
vermiyorlar seni kollarıma alayım
yaşayan bir ölü gibi ayaktayım
canımdan can gidiyor nereye koşayım
açtım ellerimi mevla kapısındayım
içimi sardı ölüm korkun
sensiz bu dünyada nasıl yaşarım
ne olur verin kollarıma bir daha sarayım
vermezler seni yatagından alıp kaçayım
son defa alıp bağrıma basayım
şimdi öldü diyecekler korkarım
ben senin acınla nasıl yaşarım
ne olur açın kapıları yanına yatayım
kalmamış canı öpüp koklayım
dalgalı saçlarını tarıyayım
seni benden alanları mevla kapısında arayacağım.
Cennette çocuğu gönderen annelerin yüreği bu kimin umurunda,şehit anaları
akıtılan onca göz yaşları... Haberlerde bakmaya dayanamıyor bir çokları
AMA
birde..
raga..raga raga..
bol eğlenceli,roman havalı
eğlence,izdivaç programları var o proğramları kaçırmıyoruz maalesef..Gülüyor oynuyorlar ağlanacak hallerine...

Ne güzel anlatmışsınız Mahmut Bey..Kutlarım ..Muhteşemdi şiiriniz..Ant listemde ...Saygılarımla...

Mahmut Mücahit bey, Güdü toplumunun vicdanlarını taş ettiler. Kendi çıkarlarından başka hiç bir şey düşünmez, şehitlerine bile acımaz oldular. Şimdide varsa yoksa tüm devlet güçlerini RTe yi ölünceye kadar koruma altına almaya çalışıyorlar. HAYIR cıları terörist ve düşman ilan ettiler. Yine şaheser bir şiirinizi çok buruk duygularımla okudum. Yüreğiniz dert görmesin dileklerimle sevgiler ...