İnsanın cenneti olur insan,
Bir gülüş, bir dokunuşla canlanır,
Bir yudum su gibi gönlünde,
Bütün dünyayı sarar o sevdanın ışığı.
Gözlerinde kaybolur karanlıklar,
Bir bakışla umutlar yeşerir,
Bir söz, bir naz, bir tebessümle,
Yıkık duvarlar yeniden inşa edilir.
İnsan insanın cenneti olur,
Bir adımda kaybolur zaman,
Birlikte büyür her sevda,
Ve kalpte açan çiçekler hep var olur.
Birlikte gülen bir yürek,
Birbirine sarılan eller,
Her an bir dua gibi,
Huzura çıkar yolculuğumuz.
İnsanın cenneti olur insan,
Ve her gözde bir dünya doğar,
Sevgiyle yoğrulmuş bir hayat,
Gerçekten var olan tek cennet olur.
Kayıt Tarihi : 22.12.2024 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!