Cennet Hedefim Değil Şiiri - Refik Yıldız

Umudumdur benim her şeyim, umut olmazsa ölürüm
Şu koca dünyanın yükünü, umut dolu bir yürekle taşırım
Kartallar nasıl saklarsa hazinelerini en sarp kayalıklarda
En büyük hazinem umudumdur benim, saklarım kalbimde

Bilmiyordum umudun bu kadar değerli olduğunu
Ben gözyaşı dökmezden önce günahlarıma
Nedamet ne, çile ne, ölüm ne, hesap ne?
Bilse da adını, konduramıyor insan gençlikte kendine

Ve gözyaşı dökmeyi öğrendim günahlarıma
Hazan rüzigarları saçlarıma iz bırakınca
Leyla ya kavuşsa da, artık istemez mecnun
Ey gerçek sevgili, Seni tanıyınca, bulunca

Gözlerine yıldız dolar Leyla nın yerine
Sevgisini fısıldar geceleri meleklere
Geceler açmamış bir gonca güldür, küser güne
El ayak çekilince koyar başını secdeye ve ulaşır Sana

İster ki alıp götüresin onu bu ıssız gecede
Bembeyaz bulutların üstünde, yemyeşil kırlara
Biliyor ki gözleri asla görmeyecek sevgiliyi dünyada
Ve biliyor ki amele kalırsa, göremeyecek ukba da da

Sonra umudun sesini duyar, ‘neden olmasın diye’
Neden olmasın, o affeden ve setredendir ya
O vakit umutları umut toplar kelimelerden
Gönderdiğin Resulünden ve indirdiğin kitaptan

Kelimeler asla tasvir edemez hissiyatımı
El başka biri sanır beni, oysa ben bambaşka biriyim
Arıyorum ama bulamıyorum geçmişten bir misalimi
Cennet hedefim değil Sevgilim, biliyorsun sadece Seni istediğimi…

Şubat 2011