Cennet gülümsün Şiiri - Oktay Çekal

Cennet gülümsün…

Seni gözlerime hapsettim.
Her gün, aşkımın müebbet hükmüne…
Taktım ruhumun kelepçesini, canımı serpiştirdim.
Fırlattım anahtarını, sonsuzluğun yüreğine.

Seni bu ömrüme kazıdım, yaşam diye…
Gözlerinden aktım, sevdam diye,
Ellerinden tuttum, bırakma diye.
Yüreğine kul ettim, yüreğimi…

Geçici bir heves olmadın, hep bende vardın.
Buğulu gözlerinin renginde kayboldum.
Sen benim en güzel duygularımda saklandın.
Yüreğinin sevgi yangınlarında kül oldum.

Ey sevgilim…
Hala sen diye yanar bu gönül, varlığında boğulurum.
Sarıldığım belinin sen noktasında kaybolurum.
Ölümsüz mutluluğun duyguları yağar tenime,
Sonsuz kadar seni seveceğim, CENNET gülümsün…

Oktay ÇEKAL
14.02.2014-00.21