Cennet Etseler Şiiri - Halil Topaç

Karayı kapkarayı, talihime bağladım.
Tövbe ettim kendime yaşanacak ne varsa!
Çocuk gibi peşinden, gece gündüz ağladım.
Haram ettim kendime, huriler saf saf dursa.

Bu âlemde bu yerde, bütün canlılar cansız.
Bütün zamanlar durgun, her yer ıssız hep sessiz.
Olmadığın bir dünya, ters dönse de imkânsız.
Bilesin ki bu dünya, daha yaşanmaz sensiz.

Kahrolası bu yeri, bende terk ettim gittim.
Daha geri dönemem, yoluma gül serpseler!
Garip olan bu yerde, bende tükendim bittim.
Daha bir şey istemem, sensiz cennet etseler!