Cennet ekmeği verdin aşkla yedim
Kalbin sesini duydum canım dedim
Cennet güzeliyle kendimden geçtim
Kalbim kalbine yerleşti Zahidem
Aşkınla gönlümü yaktın Zahidem
Dere kenarında hep görünce seni
Ararım ruhunda hep gözlerini
Gönül gözlerim gördü sevgini
Kalbim kalbine yerleşti Zahidem
Aşkınla gönlümü yaktın Zahidem
Cennet güneşi doğarken evrene
Aşkın güneşi yayıldı çevrene
Fidan oldum yeşerdim hep gönlüne
Kalbim kalbine yerleşti Zahidem
Aşkınla gönlümü yaktın Zahidem
Bil ki Zahidem güneşimsin benim
Gözünden parlayan yıldız ışığım
Farkın yok gülünden aşk güneşim
Kalbim kalbine yerleşti Zahidem
Aşkınla gönlümü yaktın Zahidem
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 19:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her insanın gönlünde cennet güneşi vardır. Eğer bu güneş doğarsa bir gün o zaman cennet ekmeğini yer. Bu şiir cennet hayaliyle yaşayan insanlar için yazılmıştır
![Turgut Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/01/cennet-ekmegi-verdin-askla-yedim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!