Geceler düğümlendi,
Durdurulan zamanda.
Açıldı gökten pencere,
Esrar dolu mekanda.
Artık her şey durdu,
Çıldıran heva-i heves,
Birden sükunet buldu.
Mana dolu zamanda,
Ol dem büyülendim.
Hayrete daldım bir anda.
Ben artık ben değilim,
Kayboldu karanlığım,
Nurdan olan mekanda.
Uçtum kanat çırparak,
Dertsiz olan diyarda.
Sordum bu diyar nere?
Hatiften bir ses geldi,
Ol dem dediler ki:
Döndün artık geldiğin yere.
Açıldı nurdan bir yol,
Yürüttüler beni sere serpe.
Benzemiyordu hiç ama,
Dünyadaki yerlere.
Coşa geldim ol dem,
Sönmeyen bir aşk ile.
Uçar gibi dolaştım,
Kanatsız bir kuş ile.
Maddeden yok olanlar,
Diyarıymış bu DİYAR.
Girmeyi nasip et Ey Rab,
Meğer Cennet imiş bu DİYAR.
ETHEM SÖZEN
09/04/1989
Kayıt Tarihi : 5.7.2007 14:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Sözen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/05/cennet-diyari.jpg)
Yürüttüler beni sere serpe.
Benzemiyordu hiç ama,
Dünyadaki yerlere.
Coşa geldim ol dem,
Sönmeyen bir aşk ile.
Uçar gibi dolaştım,
Kanatsız bir kuş ile.
Maddeden yok olanlar,
Diyarıymış bu DİYAR.
Girmeyi nasip et Ey Rab,
Meğer Cennet imiş bu DİYAR.
Fevkalade
yüreğiniz dert görmesin.
Saygılar sunarım muhabbetle
TÜM YORUMLAR (2)