Cennet Çeşmesi Şiiri - İsmet Barlıoğlu

İli Erzurum,
Adresi; Cennet Çeşmesi.
Kesme bir taşoluktan
Mermer yalağa akan suyun sesi
Bir kutsal türkü olur gönüllerde
Hafız Davud Saba makamından sabah ezanı okurken,
Yeni yeni sökerken fecir,
Aşık nabızlar gibi atarken tanyeri,
Altından tozlar, tozaklar içinde kalır
Buz gibi suların
Zerreleri.

Üç gün-üç gece yolculuk yaptığım günler oldu,
Değirmedim başka suların tek damlasına dudaklarımı,
Sakladım gül yaprakları gibi kuruta kuruta
Cennet Çeşmesi ‘nin suyuna,
Boşverdim bilcümle alemin hay-huyuna,
Yolculuğu bitirdim,
Cennet Çeşmesi ‘ne yöneldim
Çöllerde suya hasret Veysel Karani ‘ler gibi,
Dokundurdum dudaklarımı suyuna
Hazreti Hüseyin misali
Bırakarak başımı keseceklere vebali.

Taştan yapılmış bir anıt gibidir
İddiasız bir yokuşun başında,
Aşık rüzgarlardan alır büyüsünü,
Süzer damla damla,
Zerre zerre,
Karıştırır içine Cennet kokularını,
Karıştırır Cennet lezzetini,
Buza çevirir Ağustos sıcağında,
Bir zemzem peydahlanır durur
Dilinde,
Damağında.

İftar sofralarının bismillahıdır
Cennet Çeşmesi ‘nin suyu,
Karpuzu koyunca patlattığı,
Yumurtayı koyunca çatlattığı söylenir,
Tanrı ‘ya sığınıp dikeni sulasan;
Güllenir.

(MİTİL OSMAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 88-90/100)