Yerler gökler karıştı,
Hüda’nın dol emriyle.
Cennet cemal oluştu,
Hüda’nın ol emriyle.
Melekler nurdan oldu,
Cinliler nar’dan oldu.
İnsanlar yerden oldu,
Hüda’nın kul emriyle.
Tek Tanrı bildiğimiz,
Din İslam girdiğimiz.
Namazdır kıldığımız,
Hüda’nın kıl emriyle.
Kavim kardaş olunduk,
Nuh’tan sonra bilindik.
Lehçelerle bölündük,
Hüda’nın dil emriyle.
Oba oymak yerleştik,
Beylik kurup eyleştik.
Eba en ced birleştik,
Hüda’nın il emriyle.
Kayıt Tarihi : 4.6.2010 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!