Cennet Cehennem Şiiri - Tuncay Akgöl

Önümde uzun bir yol,
Ayağımın dibinde cehennem, yukarı da cennet
Peşimde ardın sıra karanlık, önüm aydınlık
Bir yanımda geçmiş, bir yanımda gelecek.
Hangi yöne gitsem karar veremiyorum. Gözlerim de sonsuz bir perde
Sana açılan yollar. Ardına kadar kapalı.

Adımın büyüklüğünden korkuyorum.
Küçük bir adımla, geri kalmak mı?
Yoksa, büyük bir adımla çukura düşmek mi?
Zor olan! Mecnun olup çölleri aşmak mı? Yoksa, kolay olan Leyla’dan vazgeçmek mi?
Herkes sıradanı severdi. Önemli olan; özeli sevmek değil mi?
Sevgiden vazgeçer miydi insan? Yoksa sizi sevenler sizden vaz mı geçmişti?
İnsanı bitiren karanlık ve kararsızlık değil miydi?
Öyleyse neden insan kolay olanı seçerdi.