Cennet Cehennem Şiiri - Levent Maden

Ruhum, iradem susar elbet dinler seni
Sessizliğin yaksa da, kavursa da benliğimi
Kanatlarım kırılsa, karanlığa teslim etse de beni
Gönül yorulsa da kırılsa da yok edemez içimde ki seni

Cennet cehennem kurulsa yeryüzünde, toplansa mahşer;
Kararlar alınsa hükümler edilse de ilan
Kızgınlıkla yansa da güneş yaksa da etrafını
Rahmet kaynağı kulundan esirgese de tek damlasını

Toprak kokusu uzaklaşsa da ülkemden, terk etse de
Yemyeşil ağaçlarımın dalları kalsa da hasret bülbüle
Akan dereler akmaz olup tek tek kurusa da
Ümitsizlik deryasından sıyrılıp koşandır Karahan