Her Geçen Gün, Sensizliğimi Biraz Daha Yüzüme Vururken,
Kendime olan Küskünlüğüm çığ gibi büyüyor..
Bilirsin! Dilsiz olurum yanında,
Haykırmak istesem de haykıramam…
Anlatamam.. İçimdekileri..
Çünkü anlatacak kelimeler icat edilmemiş henüz..
Defalarca Kaçış planı yapmama rağmen,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta