Cennet-ül Baki burası...
Uzun uzun dakikalarımı geçirdiğim Parmaklıklar burası...
Kaybettiklerim var bu demir barmaklıklar ardında,
Kaybettiklerim...
Nerede olduğunu bilmediğim...
Kaybettiklerimin üzerine,
Gözümden akıttığım yağmurlarım var bu demir parmaklıklar ardında.
Gökyüzüne bakıyorum belki yüzünü görürüm,
Ama kafamın içindeki o fırtına simanı alıp gidiyor gökyüzünden,
Gözümdeki yağmurlar siliyor yüzünün resmini gözümden, yıkarcasına...
Kaybettiklerim var bu demir parmaklıklar ardında,
Nerede olduğunu bilmediğim kaybettiklerim,
Bildiğim tek şey; bu parmaklıklar ardında olan kaybettiklerim...
Ağlasam ne çare,
Bu demir parçasına sarılmış tel kadar yanında olamadığım
Kaybettiklerim var burada,
Bırakıp geldiğim Cennet Bakileri burada
Cennt-ül Baki burası...
Kayıt Tarihi : 22.1.2012 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1981 yılında, ben doğmadan Kaybettiğim dedelerimin ve Babaannemedir bu şiir, ben hayatımda onları hiç göremedim, onları Medine'ye gittiğimde Cennet-ül Baki mezarlığında ziyaret ettim fakat kurallar gereği nerede oldukları belli değildir sadece dua edersiniz ve ayrılırsınız, Efendimizin yanında olmaları tesellidir size...
TÜM YORUMLAR (1)