Yaraları sarıp,toprağa gömdün
Karanlık gecem de,yanan sevgilim
Yalnız kalınca da,ayrı üzgündün
Cennet bahçesinde,gezen sevgilim
Sevdamız sonsuza,kadar varacak
Ayrılınca seni,candan sevmiştim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sayın Bahattin Bey _ Son şiirlerinizde sevgi, acı ve tevekkül dolu mısralar okuyorum. Ardın da sizin gibi bir yad eden bırakıp gitmek ne güzel. Size metanet, Sevdiğinize cennet mekan olsun diliyorum. Vefakar yüreği kutluyorum. Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta