Yıllarca yeşerip, dizilmiş bir çiçek ordusu,
Ufka uzanmış, yoktur ne güneş ne su korkusu...
Sıralanmış ardınca dağlarda hem gül hem lâle;
Derbeder kalmış, ağlasa mı gülse mi bu hâle?
Cennetin hoş bahçesinden bir parça aralandı.
Gel! Güneş dindi, sevdalı geldi, gök karalandı.
Gizli güller, lâleler esrarında bahçelerin,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta