Dünyanın dengesi: sevgi, merhamet…
Yavrusuna siper, candır analar.
Bağışlanmış nimet, bulunmaz servet
Düzende, düzeni kurdu analar.
Baharın güneşi parlar yüzünde,
Samimi, riyasız öz var özünde.
Sımsıcak sinesi her dem közünde,
Sardı, sarmaladı durdu analar.
Dokuz ay boyunca taşırsın ana,
Kalbin ritimleri ninniydi bana.
Paylaştın yemeği gelmeden hana
Canından, canları buldu analar.
Başucunda bekler, şefkatle okşar,
Erinmez istekle engeller aşar,
Hüzün heybesinde, yanakta yaşlar
Yazılan, yazıya uydu analar.
Kanmayan pınardır yollar başında,
Lezzeti, katıktır ekmek aşında,
Yağmur olup yağar yokluk anında,
Cennet diyarının yurdu analar.
Dünyaya açılan tekdir pencerem,
Dilime dolanan en güzel hecem,
Kışımda yazımda, gündüzüm gecem
Sığındığım menzil oldu analar.
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
Kutlarım..
TÜM YORUMLAR (16)