Susmayı bilmiyordum
Ta ki gözlerine bakana kadar
Görmemmiş gibiydim, bunca sene
Gözleriyle konuşan birini…
Konuşmak istiyordum
Çıkmıyordu sesim, zerre kadar
Haykırmak istiyordum, sevdiğimi
Olmuyor, konuşamıyordum karşında
Cennet gibiydi gülüşü sanki
Baktıkça kaybolurdu insan
Sonu olmayan bir güneş gibi
Işıtıyordu hayatımı, dakika, dakika,,
Kayıt Tarihi : 29.3.2017 23:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Karaçoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/29/cennet-90.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!