Cennet Şiiri - Mehmet Ali Onay

ben bilirim diyene sordum
‘’Cennet Cennet derler
de hele nedir’’

hafiften bir yerinden doğruldu
baktı
yukardan, yukardan, taaa tepeden baktı
belli ki beni mini minnacık görüyordu
dudağını bir kenara büktü
sakalını sıvazladı
besmelesini çekti
işaret parmağını, sarığından yukarı kaldırdı

-nur yüzlü şıhımdan duydum
aha kitapta da yazıyor, kaç kez okudum

eleğimsağma bir gök kubbe altında
zemzem nehir edilmiş ortasında
çevresinde. bağlar bahçeler, bir yeşil vadi
bülbülleri duymaya gör
güller, tarife gelmez renkteler
hiç bir zamana sığmayacak kadar geniş ve uzun günler
melekler el pençedeler
dini bütün müminler
saadete hasıl olmuş
huri kılman elinde şarap içerler-

dedim
‘’durma hemen söyle nasıl gidilir’’

dedi
-Hak teâlâ’dan emir ola
kabirden sonra
yerin yedi kat oltından, göğün yedi kat üstüne bir merdiven çıkılır
altı ateş deryası Tamu
kıldan ince, kılıçtan keskin, Sırat derler bir köprü geçilir-

dedim
‘’dur
dur hele
bunca yorgunlıktan sonra, ancak ayran içilir
ne gerek var bir mey için ölmeye
onca merdiven çıkıp, köprü geçmeye
ben daha kolayını biliyorum alem yapmanın, dem çekmenin
var mısın benimle gelmeye
hem de aha burda
bu akşam cümmüş var tantana barda

şiirler, şarkılar
fır döndü renk renk ışıklar
kapa gözlerini, hayaline indir
raks edip, buse dağıtır
eli kadehli dilberler’’

dedi
-amman haaa
sakın gitme
seni dinden, imandan ederler