Cennet Şiiri - Bilal Aslan

cennetin kapısı çatlamış dudaklar
kumsalıma biriken karabulut
başıboş ölümlerin koynu ayrılık
göneşle sevişmiş sahilleri tüketir yar

koynunda beslenir gökyüzü
bir satır erimeli dudaklarında
paslı yaşamları uğurlamalı
paçalarıma dokundu kıyamet
gök kuşağı dağladı ellerimi

yarıldı gök gürlemesi gözlerim
hevesimin parmak ucuna dokunan yeşil
gün karartısı alevli sabahların

ebabil kuşu
kanadında dağladı ateş
arındırdı günah yumağında
bir bağ dokusu ellerim sarhoş

güneş ufak ufak araladı
ayrık kaldım dağıldım
mor tebessümlü yaşamlara

gemisine birikti nuh'un eşleşmiş ayrılıklarım