Cennet! Şiiri - Erdoğan Yılmaz

Çok yordular bizi çeyrek asır da;
Ne ararsın gülü, oy cennet, cennet
Ne Medine'de yâr ne de Mısır'da...
Ne sorarsın gülü, oy cennet,cennet

Aradığın gülün, dalı çürüdü
Güllerin bağını şıhlar bürüdü
İsrail şeytanı Gazze'yi vurdu
Ne ararsın gülü, vay cennet, cennet

Ali olsan ne ki nifak ekerler
Hüseyin olsan ne başın keserler
Şeytan ile iş tutuyor Yezit"ler
Ne yorarsın gülü, hay cennet, cennet

Duada öndeler gökten beklerler
İcraati cılız, ya Allah derler
Sözü Muhammed'i, aslı Yezit'ler
Ne bulasın gülü, ey cennet cennet

İslam adına hep, ifratı - ifsat
Mazluma eziyet, zalime fırsat
Göz kör kulak sağır, duyulmaz imdat
Ne sorarsın gülü oy cennet, cennet

Zulüm çan çalıyor, zor çıkıyor can
Arşı da deliyor, feryadı figan
Bir yürek olalım diyor Erdoğan
Dili evet yönü, yok cennet, cennet