Cennet Şiiri - Eymen Erdem Akça

Heyhat! Açıldı kapı! Görmez misin gafil
Dinle! Mesaj var Ondan! Anlamaz mısın sefil

Açılmış gonca gibi rüzgarlarla barışık
Sözler duymaktayım ki ebediyete ışık

Çatılardan damlayan yağmur suyu bestesi
Bir ışık tufanı var ki güzellik destesi

Demet demet umutlar yankılanır gönlümde
Bir kurtuluş müjdesi hayat bulur zulümde

Yarınıma nur saçan umutlara beşiksin
Geleceği kuşatan yükselişe eşiksin

Tahta kuleler bir bir yıkılacak bekle! Gör!
Aydınlığa erecek körleşen bu millet kör

Mücadele ve kıyam görülecek bir anda
Ve hakka uyanacak ruhum gizli zamanda

Sonsuzlukla kavuşan özlemlerim bitecek
Bir naçiz beden ruhu üzerinden atacak

Geleceğe açılan kapılarım nur yolu
Sonsuzlukla birleşen hayallerim nur dolu

Mutluluk ah mutluluk ebedi ve kusursuz
Mutluluk olur mu hiç sonsuzluksuz ve nursuz

Gözlerimden gölgeler kalkacak perde perde
Yüz bin nur çağlayanı aksın kalbe seherde

Ben mesrur bir yüreğim vuslatıma az kaldı
Sevgiliye ermeye azıcık bir naz kaldı

Nazlıların nazlısı, güzellerin güzeli
Ebediyet kokulu güzelliğin ezeli

Selam ediyor dağlar boyun büktü çiçekler
Ellerimi öpüyor konup uçan böcekler

Dudağımda tebessüm ki dengi görülmemiş
Bir selam ki verilen kimseye verilmemiş

Yüreğimde bir huzur bir rahatlık bedende
Tadılmamış heyecan cana eriyor bende