Cennet Şiiri - Özgür Özdemir 4

Tanrının cenneti olmalı yeryüzü
ve cehennemide
cenneti diyelim ama önce
yedi kat gök
yedi kat mavi
bulutu da var güneşi de
yıldızları da
mehtabı da
gök kuşağının yedi rengi düşer
her mevsime
kuşu da var böceği de
ne yapmalıda girmeli cennete
bir düşünelim beraberce

Saray yavrusu villalarda
yüzme havuzlu evlerinle
altın bir kapıdan girip bahçeye
rengarenk çiçeklerin arasında
kurulup da masaya
Allahın verdiği nimetlerden
kuş sütü eksik olsa da
şükürler ki doydun tıka basa
ve hazırsın yine
cennette başlayan bir güne
oh bee

Şoförün gelmeli bir işaretinle
gitmelisin
canın ne zaman isterse
istediğin her yere
kadınsa kadın ülkeyse ülke
ne varsa yeryüzünde
tatmalı bu cennette
bu cennete nasıl girilir sizce

Tanrının cehennemi olmalı yeryüzü
tutsak bir yaşama adanmış ömürleri
tersanelerde
ecele nişanlanıp
maden ocaklarında evlenmek ölümle
kader mi sizce

Cehennem olmalı yeryüzü
yerin altında gömülürken diri diri
tersanelerde ölüme düşerken
boğulurken yağmur sularında
vurulurken meydanlarda
öldükçe çoğaldık oysa
ne kadar da çoğuz
ne kadar da az

Tanrının cehennemi olmalı yeryüzü
nasıl giremiyoruz cennete
üstelikte
milyonlarca can iken
bu cehennemden nasıl kurtulmalı
nasıl çevirmeli cehennemi cennete

biz yapmadık mı
cennettekilerin villalarını
arabalarını
ekmeklerini
unlarını
bağlarını
donlarını
ayakkabılarını, tuvalet kağıtlarını
gece gündüz yapar iken
düşünün bir kere
kaç bin insanımsı yaşıyor
yer yüzü cennetinde
ve biz kaç milyonuz cehennemde

öyle ise hadi çocuklar
birleşin bir kere
savaşarak ölelim
öleceksek de

Tanrının cenneti ise yer yüzü
hepimizin olmalı bence
ve yaşamalıyız kardeşçe
yaşamalıyız kardeşçe…